คำสอน " ไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อกิเลส " โดยพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

ไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อกิเลส

หลวงปู่เจี๊ยะเล่าว่า ตอนบวชพรรษาแรก ๆ ท่านก็เหมือนคนหนุ่มทั่วไป 

ที่ถูกกิเลสครอบงำอยู่บ่อย ๆ ทำให้เกียจคร้านในการปฏิบัติ 

แต่ท่านเป็นคนจริง ไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อกิเลสง่าย ๆ 

เวลานึกจะทำตามกิเลส ก็ตำหนิต่อว่าตนเองแรง ๆ 

เช่น “มึงเป็นพระให้เขากราบไหว้ แล้วมึงภาวนานั่งสู้ญาติโยมแก่ๆ ไม่ได้ 

แล้วมึงจะมาบวชทำไม” หรือไม่ก็ด่าตนเองว่า 

“กูบวชมากินข้าวชาวบ้านแล้วยังพาลมาขี้เกียจอีก” 

เวลานึกได้เช่นนี้ก็รู้สึกละอายใจตนเอง 

ถึงกับต้องตั้งสัจจะอธิษฐานกับตัวเองว่า 

“ถ้ามึงภาวนาไม่ได้ให้มึงตายซะ ถ้ามึงไม่มีสัจจะในตน 

ขอให้ฟ้าผ่า แผ่นดินสูบ น้ำท่วมตายซะ อย่ามีหน้ามาอยู่ดูโลกนี้อีกเลย” 

พออธิษฐานเช่นนี้ ใจจะคึกคักขึ้นมาทันที เกิดความแกล้วกล้า 

พร้อมภาวนาแบบสู้ตายถวายชีวิต เดินจงกรมได้ทั้งวันทั้งคืน 

โดยไม่ต้องนอน จนจิตสงบนิ่งเหมือนตัวลอยหรือเหาะได้อยู่บ่อยๆ