คำสอน " บางคนทำความดีอย่างมีความโกรธเจือปน. "

บางคนทำความดีอย่างมีความโกรธเจือปน.

บางคนทำความดีอย่างมีความโกรธเจือปน เช่น สั่งสอนว่ากล่าวหรือตักเตือนใคร 
ก็ผสมความโกรธลงไปในคำพูดว่ากล่าวตักเตือนนั้น แม้เรื่องที่ตนตักเตือนว่ากล่าวจะเป็นเรื่องสมควร 
แต่ผู้ได้รับคำตักเตือนก็หาเชื่อฟังหรือเคารพนับถือไม่ เพราะเขารู้สึกว่าผู้พูดมีความโกรธเป็นพื้นของใจ 
เขาก็อาจจะโกรธตอบหรือไม่สนใจฟังคำตักเตือนนั้น หรือบางครั้งมีผู้มาขอความช่วยเหลือ 
บางคนช่วยอย่างมีอาการไม่พอใจหรือมีความโกรธแฝงอยู่ จะให้...อะไรก็ให้อย่างไม่เต็มใจ 
แถมพูดประชดหรือค่อนขอด ผู้รับแทนที่จะสำนึกบุญคุณก็กลับโกรธขึ้งไม่พอใจก็มี 


เพราะเหตุที่มีความโง่ความหลง ไม่รู้จักเหตุ ไม่รู้จักผล ไม่รู้จักชุมชน และไม่รู้จักบุคคล 
เมื่อทำอะไรลงไปที่นึกว่าดี แต่ขัดกับเหตุ , ผล , กาลเวลา ขัดกับชุมชน หรือบุคคล ก็ยากจะให้เกิดผลดีได้ 
ฉะนั้น..จะโทษว่าทำความดีแล้วไม่ได้ดีก็ไม่ถูก 
แต่การทำความดีต้องไม่มีความโง่เจือปนอยู่ด้วย จึงจะได้รับประโยชน์

ที่มา : หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ