วันจันทร์ที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

คำสอน " ธรรมะสำหรับคนอกหัก " โดย พระไพศาล วิสาโล

ธรรมะ สำหรับ คนอกหัก





ความรักความอาลัยเป็นสาเหตุแห่งทุกข์ เพราะฉะนั้นคนมีรักมากเท่าใด ก็มีทุกข์มากเท่านั้น มีรักหนึ่งมีทุกข์หนึ่ง มีรักสิบมีทุกข์สิบ มีรักร้อยมีทุกข์ร้อย ความทุกข์ย่อมเพิ่มขึ้นตามปริมาณแห่งความรัก เหมือนความร้อนที่เกิดแต่ไฟ ย่อมเพิ่มขึ้นตามจำนวนเชื้อที่เพิ่มขึ้น



ความพลาดหวังในรักไม่ได้หมายถึงความสิ้นสุดของทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต มีเพียงบางอย่างที่หลุดมือคุณไป แต่ยังมีสิ่งที่ทรงคุณค่าอีกมากมายที่อยู่กับคุณ ขณะเดียวกันการที่คุณถูกปฏิเสธความรักไม่ได้หมายความว่าตัวคุณไร้คุณค่า ยังมีคนอีกมากมายที่รักคุณ เช่น พ่อแม่ ญาติพี่น้อง มิตรสหาย หรือใครบางคนที่มีใจให้คุณ อย่าให้ใครคนเดียวมาตัดสินคุณค่าของตัวคุณ หรือกุมชะตาชีวิตของคุณไว้ 

เมื่อชีวิตมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่มีอะไรดีกว่าการเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง คุณควรมองไปข้างหน้ายิ่งกว่าอาวรณ์ถึงอดีตอันหวานชื่น หรือติดตรึงอยู่กับวันวานอันเจ็บปวด อดีตคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว อย่างไม่มีวันกลับคืน จึงเปล่าประโยชน์ที่จะคิดถึง ตรงกันข้าม การคิดถึงมันมีแต่จะทำให้คุณทุกข์มากขึ้น ยิ่งเป็นอดีตที่เจ็บปวด การคิดถึงมันก็ไม่ต่างจากการเอามีดกรีดลงไปกลางใจคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาอาจนอกใจคุณ ไม่ซื่อตรงต่อคุณ จนต้องแยกทางจากกัน แต่มาถึงวันนี้แล้วเขาไม่มีทางทำให้คุณทุกข์ได้เลยหากคุณไม่แบกเขาเอาไว้ในใจ หรือเฝ้านึกถึงการกระทำของเขาในอดีต สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจคุณว่าจะปล่อยวาง เขาไปจากใจหรือไม่ เขาไม่สามารถบังคับใจคุณไห้ทุกข์ได้เลย อย่าปล่อยให้ความโกรธเกลียดเผาลนจิตใจของคุณ เขาไปไกลจากชีวิตคุณแล้ว แต่ไฟแห่งความโกรธเกลียดที่คุคั่งอยู่ในใจคุณต่างหากที่กำลังทำร้ายคุณอยู่ ดับไฟกลางใจคุณด้วยการให้อภัยเป็นดีที่สุด


ถ้าคุณรู้สึกผิดกับตัวเอง ควรให้อภัยตัวเองบ้าง ไม่ควรโทษตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากที่แล้วมาคุณผิดพลาดไปจริงๆก็ควรถือเป็นบทเรียนเพื่อการปรับปรุงแก้ไขตนเอง อย่าล่ามตัวเองไว้กับอดีตที่ผิดพลาด เพราะอนาคตที่สดใสยังรอคุณอยู่ค่ำคืนไม่เคยเป็นนิรันดร์ ไม่ช้าไม่นาน แสงเงินแสงทองก็จะปรากฏขึ้นกับชีวิตของคุณ

เข็มทิศหัวใจ

คำพูด การกระทำ เหตุการณ์ที่เราไม่ชอบใจ อาจจะจบลงไปตั้งนานแล้ว แต่ตัวเรานี่แหละที่หยิบคำพูด การกระทำ เหตุการณ์นั้นๆ มาเปิดดู เปิดฟัง ในหัวเราซ้ำแล้วซ้ำอีก เหมือนกับคนอื่นเขาแทงเราได้แค่เพียงครั้งเดียว แต่ตัวเรานี่แหละที่หยิบมีดด้ามนั้น มาแทงตัวเองไม่ยอมจบไม่ยอมวาง ถ้าเราเฝ้าสังเกตจิตใจตัวเอง เราจะรู้ทัน ทันทีที่ใจหยิบมีดหยิบความคิดมาทิ่มแทงตัวเอง เรากำลังแทงตัวเองอยู่หรือเปล่า ถึงเวลาวางมีดลงหรือยัง

0 ความคิดเห็น:

Blogger Template by Clairvo